شماره نظریه : ۷/۱۴۰۳/۱۰۹۴

شماره پرونده : ۱۴۰۳-۵۴-۱۰۹۴ک

تاریخ نظریه : ۱۴۰۴/۰۲/۲۰

استعلام :

دادورزی: به موجب ماده ۴۲ اصلاحی قانون مبارزه با مواد مخدر، به قوه قضاییه اجازه داده شده بخشی از محکومان مواد مخدر یا روانگردان‌های صنعتی غیر دارویی را به جای زندان در اردوگاه‌های خاص (با شرایط سخت یا عادی) نگهداری نماید و در تبصره ۲ همان ماده مقرر نموده، دادگاه‌ها می‌توانند به جای کیفر حبس، کیفر توقف در اردوگاه‌ها را برای محکومین معین نمایند. با توجه به حکم مقرر در تبصره مرقوم، آیا محکومین جرایم مواد مخدر، که به موجب قانون و به حکم دادگاه، به تحمل حبس محکوم شده‌اند را می‌توان به اردوگاه‌های موضوع ماده معرفی کرد یا اینکه لزوماً باید از سوی دادگاه‌ها، حکم به توقف در اردوگاه برای این دسته از محکومین صادر شود تا بتوان آنها را برای نگهداری در اردوگاه معرفی نمود؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :

اولاً، مطابق تصریح تبصره ۲ ماده ۴۲ قانون مبارزه با مواد مخدر و ماده ۵ آیین‌نامه اجرایی اردوگاه‌های خاص نگهداری محکومان مواد مخدر و روان‌گردان مصوب ۱۷/۲/۱۳۹۱ ستاد مبارزه با مواد مخدر، دادگاه می‌تواند به جای کیفر حبس، کیفر توقف در اردوگاه را برای محکومان جرایم مرتبط با مواد مخدر و روان‌گردان تعیین کند. ثانیاً، حکم موضوع تبصره ۲ ماده ۴۲ الحاقی به قانون مبارزه با مواد مخدر مانع از آن نیست که با رعایت آیین‌نامه سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور و با استناد به متن ماده ۴۲ این قانون بخشی از محکومان به حبس در جرایم مواد مخدر و روان‌گردان به جای زندان در اردوگاه‌های خاص (با شرایط سخت و عادی) نگهداری شوند.

• منبع خبر : درگاه ملی قوه قضاییه