پس از آن که بیع به صورت صحیح و قانونی منعقد شد، فروشنده مکلف و متعهد به تسلیم مبیع خواهد بود‌. تسلیم مبیع از آثار یک قرارداد خرید و فروش صحیح به حساب می آید. در اصطلاح حقوقدانان به قرارداد خرید و فروش، عقد بیع اطلاق می‎شود. به موجب مقررات قانون مدنی ایران، پس از آن که بیع به صورت صحیح و قانونی منعقد شد، فروشنده مکلف و متعهد به تسلیم مبیع خواهد بود‌. در صورتی که فروشنده پس از بیع، از تسلیم مبیع به خریدار امتناع کند، نوبت به طرح دعوای تسلیم مبیع خواهد رسید‌.  با ذکر مثالی موضوع را روشن می‌‎کنیم؛ فرض کنید، با مراجعه به یک فروشگاه فروش محصولات خانگی، اقدام به خرید یک دستگاه ماشین لباس‌شویی با مشخصات معین کنید. چنانچه پس از واریز وجه، فروشنده از ارسال محصول خریداری‌شده توسط شما یا به اصطلاح حقوقی همان تسلیم مبیع خودداری کند، می‎توانید با طرح دعوای تسلیم مبیع، فروشنده را ملزم به انجام تعهداتش در راستای عقد بیع کنید. در پاره‌ای از موارد با توجه به نوع معامله و مبیع، صرف دعوی تسلیم مبیع راهگشا نخواهد بود و شما باید در کنار دعوای تسلیم مبیع، دعاوی دیگری نیز طرح کنید. فرض کنید، یک دستگاه آپارتمان معین و مشخص که دارای سابقه ثبتی در اداره ثبت اسناد و املاک و به اصطلاح دارای سند مالکیت است را از شخص «الف» خریداری کرده اید. اگر پس از وقوع بیع و پیش از تنظیم سند رسمی انتقال به نام شما، اقدام به طرح دعوای تسلیم مبیع کنید، به طور قطع دعوای طرح شده از سوی شما مورد قبول مرجع رسیدگی واقع نخواهد شد. چرا که در این‎گونه موارد، لازمه تسلیم مبیع، تنظیم سند رسمی انتقال خواهد بود. بنابراین شما چاره ای ندارید جز اینکه علاوه بر تسلیم مبیع، تنظیم سند رسمی انتقال را نیز به نام خود بخواهید.