با وجود اینکه ملاقات فرزندان با پدر و مادر به عنوان حقی در قانون تضمین شده است، اگر ملاقات با کودک به مصلحت نبوده و سبب ایجاد آسیب برای کودک بشود، می توان ساعات و مدت دیدار با پدر و مادر را محدود کرده و کاهش داد. جدایی و طلاق میان والدین هرچند اتفاقی ناخوشایند […]

با وجود اینکه ملاقات فرزندان با پدر و مادر به عنوان حقی در قانون تضمین شده است، اگر ملاقات با کودک به مصلحت نبوده و سبب ایجاد آسیب برای کودک بشود، می توان ساعات و مدت دیدار با پدر و مادر را محدود کرده و کاهش داد.
جدایی و طلاق میان والدین هرچند اتفاقی ناخوشایند برای فرزندان به شمار می رود و سبب می شود که فرزندان با پدر یا مادر خود به صورت جداگانه ادامه زندگی دهند، با این حال ترتیباتی در قانون مورد پیش بینی قرار گرفته است تا از آن طریق، شخصی که حضانت فرزند را بر عهده ندارد، بتواند با فرزندان خود دیدار و ملاقات داشته و از سوی دیگر، فرزند مشترک نیز امکان دیدار با والدین خود را داشته باشد. با این وجود، در مواردی ممکن است زمان تعیین شده برای ملاقات با فرزند به مصلحت او نبوده و چه بسا آسیب های جسمی و روحی متعددی برای وی ایجاد کند . در چنین شرایطی می توان نسبت به کاهش زمان ملاقات با فرزند اقدام کرد.
بر اساس ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی، «در صورتی که به علت طلاق یا به هر جهت دیگر، ابوین طفل در یک منزل سکونت نداشته باشند، هر یک از ابوین که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات با فرزند خود را دارد».
احترام به حق ملاقات با فرزند به اندازه ای مهم است که به موجب قانون، هیچ یک از والدین نمی تواند دیگری را از این حق محروم کند. بنابراین در صورتی که هر یک از آنان سبب ممانعت از ملاقات با فرزند شود، می توان از وی به دادگاه شکایت کرد. با این حال ممکن است مدت زمانی که برای ملاقات تعیین شده است، به مصلحت فرزند نباشد یا اینکه سبب آزار و اذیت فرزند شود. در این صورت می توان زمان و ساعات ملاقات با فرزند را کم کرد تا هم حق ملاقات والدین محفوظ باشد و هم مصلحت فرزند تامین شود. به عنوان نمونه، در صورتی که ملاقات با فرزند به مدت دو روز پایان هر هفته تعیین شده باشد، می توان این مدت را به یک روز کاهش داد. البته کاهش مدت زمان ملاقات پدر و مادر با کودک نیازمند دلایل متقن و موجهی است. شرایط کاهش مدت زمان ملاقات
کم کردن ساعات ملاقات با فرزند محدود به شرایطی است که از جمله این شرایط، می توان به موارد زیر اشاره کرد:گاهی ملاقات با والدین اعم از پدر یا مادر می تواند آسایش روحی و جسمی کودک را به مخاطره بیندازد که در چنین شرایطی، مرجع قضایی با درنظرگرفتن شرایط، مدت زمانی که برای ملاقات با فرزند تعیین شده است را محدود می کند.علاوه بر این، در صورتی که پدر یا مادر صلاحیت اخلاقی لازم را برای ملاقات با فرزند نداشته باشد، نیز می توان این مدت را محدود کرد و کاهش داد. به عنوان مثال، در صورتی که مرد یا زن اعمال و رفتارهای نامشروع یا جرایمی را مرتکب شده باشد که بیم آسیب های اخلاقی به فرزند با ملاقات با وی به وجود آید، مدت زمان ملاقات با وی کاهش خواهد یافت. با این حال ذکر این نکته ضروری است که دلایلی که برای کاهش مدت زمان دیدار و ملاقات با فرزند ارائه می شود، حتما باید مستند باشد و خواهان بتواند با دلایل و مدارک لازم، آنها را برای مراجع قضایی رسیدگی کننده یعنی شورای حل اختلاف به اثبات برساند؛ در غیر این صورت، به ادعای مطرح شده توجهی نشده و مدت زمان ملاقات، کاهش نخواهد یافت و همان گونه که اشاره شد، حق ملاقات والدین کماکان محترم خواهد بود.

  • منبع خبر : روزنامه حمایت