دادورزی: بسیاری او را به اشعار استوار با مضامین ملی گرایانه می شناسند، اما جزو نخستین زنان وکیل و یکی از بنیان گذاران «اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان ایران» در کنار مهرانگیز منوچهریان ـ اولین سناتور زن در مجلس سنای ایران ـ نیز محسوب می شود.

توران شهریاری همچنین نخستین زن از اقلیت های دینی به شمار می رود که به عضویت کانون وکلای دادگستری در ایران درآمد.

سال ۱۳۱۰ در یکی از محله های قدیمی کرمان و خانواده ای زرتشتی متولد شد. پدرش از تاجران معروف شهر بود و پدربزرگ ثروتمندش هم به نیکوکاری و دست خیر، شهرت داشت.

دوران دبستان و دبیرستان را در زادگاهش گذراند و بعد راهی پایتخت شد تا دنیای جدیدی را تجربه کند. سال ۱۳۳۱ در دانشگاه تهران به تحصیل در رشته حقوق پرداخت؛ زمانی که جمع دانشجویان زن در ایران به ۱۰ نفر نمی رسید.

او ششمین زن ایرانی بود که پروانه وکالت دریافت کرد. از تحصیل دست نکشید. به دانشگاه ملی که امروز دانشگاه شهید بهشتی نامیده می شود، رفت و مدرک فوق لیسانس حقوق گرفت.

نقش پررنگی در تأسیس و شکل گیری اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان ایران داشت. شهریاری کارآموز منوچهریان بود و در کنارش برای اعتلای جایگاه زنان در کشورش تلاش کرد. این اتحادیه، بیش از ۵۰ زن حقوقدان از سراسر جهان به تهران آورد و جلسه جهانی زنان حقوقدان را در ایران برگزار کرد.

سال ۱۳۸۶ در گفت و گویی با شور و حرارت از حقوق صحبت کرد و از راز چشمان بسته فرشته عدالت گفت؛ ایزدبانویی که به زعم توران شهریاری، نماد وکیل است و در میان قاضی و دادستان، چشمانش را بسته تا به هیچ جانبی گرایش پیدا نکند. او معتقد بود قوانین مدنی، مردسالارانه هستند و اثبات عسر و حرج در بسیاری از موارد دشوار است.

تنها بازمانده از نخستین نسل زنان وکیل در ایران، ۹۱ بهار را دیده؛ بانویی که باور دارد زنان وکیل به دلیل برخورداری از مهر مادری، بیشتر با حقیقت و راستی رفتار می کنند.

منبع: دفترچه وکیل ایرانی، انتشارات بامداد نو، چاپ اول، ۱۴۰۰

• منبع خبر : پایگاه خبری دادورزی