دادورزی: چه نقل قول های وینستون چرچیل، نخست وزیر وقت بریتانیا درباره اش واقعی باشد و چه جعلی؛ نماینده هشت دوره مجلس شورای ملی و دو دوره رئیس الوزرایی در ایران، یکی از بزرگترین سیاستمداران تاریخ این سرزمین به شمار می رود.

مصدق که همه او را «دکتر» صدا می زدند، حدود ۷۰ سال پیش، گنجی در اختیار داشت که آرزوی هر سیاستمداری است؛ «اعتمادِ مردم». تلاش های دکتر مصدق برای ملی کردن نفت و پایان دادن به سیطره انگلیسی ها، سرمستی غرور را نصیب مردم کرد و دیگر حرفش برای مردم سند بود.

دو سال بعد از تصویب قانون ملی شدن نفت، تحریم ها شدت گرفت و بحران های اقتصادی به اوج رسید. دستور توزیع اوراق قرضه ملی را داد؛ برگه ای صد رسال با اعتبار دو سال و جایزه سالیانه ۶ ریال با امضای خودش. مردم برای خرید اوراق هجوم بردند. اشخاصی بودند که بهای اوراق را می پرداختند و قید برگه ها و جوایز را می زدند تا دولت مصدق دوباره سرپا شود، اما کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ همه رؤیاهای شیرین را نقش بر آب کرد. البته مصدق را باید یکی از تصاویر سیاه و سفید در تاریخ ایران نیز دانست؛ به همان اندازه که خیلی ها شیفته اش هستند و او را خادم می دانند، عده ای دیگر برچسب خیانت به پیشانی اش می چسبانند.

دولت «دکتر» تنها دولتی بود که بدون احتساب نفت، تراز مالی مثبتی از خودش به جا گذاشت. او قدر اعتماد مردم را می دانست. ولی به هیچ دولتمرد دیگری اعتماد نداشت و اسناد لاهه را زیر بالش خود قایم می کرد.

یکی از ماندگارترین اقدامات مصدق، تصویب لایحه استقلال کانون وکلای دادگستری است؛ لایحه ای که در تاریخ هفتم اسفند سال ۱۳۳۱ تصویب کرد و به نهادی مدنی برای دفاع از حقوق مردمش، رسمیت داد.

با تصویب لایحه استقلال کانون وکلای دادگستری، کانون وکلای دادگستری که از سال ۱۳۰۹ به صورت رسمی آغاز شروع به کار کرده بود، از قوه قضاییه جدا و مستقل شد.

چهاردهم اسفند، سالروز درگذشت نخستین ایرانی است که مدرک دکترای حقوق گرفت. مصدق از دانشگاه نوشاتل، یکی از دانشگاه های فرانسوی زبان سوئیس فارغ التحصیل شد. او اوج قدرت و حضیض تبعید را تجربه کرد و نامی جاویدان و اقداماتی ماندگار به یادگار گذاشت.

منبع: دفترچه وکیل ایرانی، انتشارات بامداد نو، چاپ اول، ۱۴۰۰

• منبع خبر : پایگاه خبری دادورزی