ماده یک قانون جرایم رایانه‌ای بیان می‌دارد: «هر‌کس به‌طور غیرمجاز به داده‌ها یا سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی که به‌وسیله تدابیر امنیتی حفاظت شده است، دسترسی یابد، به حبس از نود و یک روز تا یک سال یا جزای نقدی از پنج میلیون ریال تا بیست میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد».
میزان جزای نقدیِ مندرج در این ماده، مطابق مصوبه هیأت وزیران در خصوص «تعدیل میزان مبالغ مجازات نقدی جرایم و تخلفات مندرج در قوانین و مقررات مختلف»، مورخ ۸ بهمن سال ۱۳۹۹ تغییر یافته است. در حال حاضر، میزان جزای نقدیِ جرم دسترسی غیرمجاز، ۲۰ تا ۸۰ میلیون ریال است. به گزارش مهداد، همان‎طور که مشاهده می‌کنید، قانونگذار دسترسی غیرمجاز به سامانه رایانه‌ای یا مخابراتی یا داده‌ها را در صورت وجود شرایط زیر جرم می‌داند:
۱- این دسترسی بدون اجازه شخص باشد؛ بنابراین در مواردی ‌که خود شخص، اذن به مشاهده داده یا ورود به سامانه را می‌دهد، جرمی رخ نمی‌دهد.
۲- داده ‎ها یا سامانه برخوردار از تدابیر امنیتی باشند، چرا که حمایت قانونی شامل افرادی می‌شود که خودشان حداقلی از امنیت را برای حریم خصوصی‌شان قائلند؛ برای مثال اگر سامانه مدنظر گوشی همراه یا رایانه شخصی دارای رمز عبور باشد، مرتکب با گذر از این تدابیر امنیتی مجرم شناخته خواهد شد.
این ماده به‌طور گسترده، هم شامل زمانی می‌شود که شخصی در دنیای واقعی رمز عبور شما را به‌نحوی بشکند و به اطلاعات سامانه دسترسی پیدا کند و هم زمانی ‌که در فضای مجازی از طرقی مثل هک و عبور از تدابیر امنیتی‌تان به اطلاعات دسترسی پیدا کند. حال گذر از این تدابیر امنیتی می‌تواند از طرق مختلف صورت‌ بگیرد؛ چه به ‌صورت فنی و با استفاده از نرم‌افزار، چه به ‌صورت غیرفنی مثل فریب ‌دادن شخص برای در اختیار گذاشتن نام کاربری و رمز عبور، که قانونگذار بین این دو مورد تفاوتی قائل نشده است.