متن کامل یادداشت اینستاگرامی مرتضی شهبازی نیا به شرح زیر است:

۱- داوری و میانجیگری ذاتا خصوصی هستند و فقط وقتی کارایی دارند که از دست اندازی نهادهای حاکمیتی مصون باشند. حداقل در این مورد هم به تجربه چین از ۲۰۰۳ به این طرف توجه کنید. حکومت پایش را کامل از داوری بیرون کشید و داوری رونق گرفت.

۲- غیر از اقتضای اصل در فقه و حقوق و سیاست، حکم عقل و سیاست های کلی اعلام شده نظام هم اگر کاهش مداخله در امور خصوصی نباشد، حداقل گسترش روز به روز آن نیست. کارهای خیلی مهمتر از مجوز صادر کردن هست که باید انجام داد.

۳- از آن طرف مجلس مدعی تسهیل کسب و کار و حذف مجوز غیر ضرور است و به این بهانه چوب حراج به پروانه های تخصصی می زند. روا نیست از اینطرف قوه قضاییه حوزه های ذاتا آزاد را به قلمرو خود اضافه کند.

۳-بزرگترین خطای قوه قضاییه ورود به بازار مجوز دادن است. مجوز کار اجرایی است. شان قوه قضاییه این نیست که هر روز مجوز جدیدی را اختراع کند. در بخش مجوز، شان قوه این است که مرجع تظلم کسانی باشد که با داشتن شرایط قانونی حقشان را نداده اند، این مجوزها اعتبار قوه و اعتماد به آن را تهدید می کند. کمی به دانش و تجربه توجه کنیم. کدام دادگستری دنیا مجوز صادر می کند؟ اگر در کشوری پروانه وکالت را مقام دادگستری امضا می کند صرفا از باب تشریفات است. دادگستری دخالت در پروانه دادن یا ندادن ندارد. هیچ جای دنیا دادگستری جز پشتیبانی و نظارت، دخالتی در داوری ندارد و مجوز داوری صادر نمی کند. چه اصراری داریم همه نهادها را از مفهوم واقعی و کارکرد اصلیشان دور کنیم؟ وآنگهی، این همه مجوز و معاونت و مرکز، قوه قضاییه را از کار اصلیش که محاکم و مراجع قضایی است، باز می دارد. وقت رییس قوه را که باید صرف ارتقاء دادگستری شود، می گیرد. قوه قضاییه را در مظان تهمت قرار می دهد، جناب آقای محسنی اژه ای تاکنون نشان داده اند که از حیث تمرکز بر کار قوه با روسای سابق فرق دارند و کمتر دنبال حوزه های غیر مرتبط هستند. مجوز دادن شیرین است، همه جا زیردستان به مجوز علاقه دارند چون برایشان قدرت و اختیار و امتیاز می آفریند. امیدوارم ایشان قوه را از افتادن بیشتر به دام مجوزها برهانند