اجاره عقدی است که به موجب آن مستأجر، در برابر مالی که به موجر می‌دهد، برای مدت معین، مالک منافع عین مستأجره می‎شود و اختیار استفاده از عین مورد اجاره را دارد. از جمله مواردی که در تنظیم قراردادهای اجاره باید مورد توجه قرار گیرد، قید مدت در قرارداد است. در غیر این صورت برابر […]

اجاره عقدی است که به موجب آن مستأجر، در برابر مالی که به موجر می‌دهد، برای مدت معین، مالک منافع عین مستأجره می‎شود و اختیار استفاده از عین مورد اجاره را دارد.
از جمله مواردی که در تنظیم قراردادهای اجاره باید مورد توجه قرار گیرد، قید مدت در قرارداد است. در غیر این صورت برابر ماده ۴۶۸ قانون مدنی، قرارداد باطل است.
در هنگام تنظیم قرار‌داد لازم است به این موضوع اشاره شود که مستاجر حق اجاره مورد اجاره به غیر را به صورت کلی یا جزیی ندارد. اگر چنین شرطی در قرارداد گنجانده نشود، مستاجر برابر قانون از حق اجاره به غیر برخوردار است.
عقد اجاره به محض انقضای مدت، پایان می‎یابد. بنابراین اگر مستاجر بعد از انقضای قرارداد، عین مستاجره را بدون اذن مالک در تصرف خود نگاه دارد، باید اجرت‌المثل به مالک پرداخت کند.
عقد اجاره با فوت هر یک از موجر و مستاجر باطل نشده و فقط در صورتی باطل می‌شود که مستاجر برای مدت عمر خود مالک منافع عین مستاجره باشد. در این صورت با فوت او قرارداد باطل می‌شود‌، ضمن اینکه اگر شرط مباشرت مستاجر شده باشد نیز با فوت وی قرارداد اجاره باطل می‌شود.
شخص ورشکسته نمی‌تواند پس از صدور حکم توقف، مالی را اجاره دهد یا مالی را اجاره کند. زیرا اداره اموال چنین شخصی با مدیر تصفیه است.
نکته دیگر اینکه قراردادهای عادی اجاره باید به وسیله دو نفر از افراد مورد اعتماد طرفین به عنوان شهود گواهی شده و نیز اینکه قرارداد حتما در دو نسخه تهیه شود.

  • منبع خبر : روزنامه حمایت