وی بیان کرد: اما در بحث ضم ذمه به ذمه که نوعی از ضمانت است، طلبکار برای گرفتن طلب خویش حق مراجعه به ضامن و خود شخص را دارد. شخصی که ضامن است چه ضامن اول باشد، چه ضامن دوم نسبت به پرداخت کل مبلغ بدهی مسئولیت دارد. برای مثال در مورد بازپرداخت تسهیلات بانکی، بانک برای گرفتن طلب خود می‌تواند به هر کدام از ضامن‌ها یا طلبکار اصلی مراجعه کند، اما معمولا مراجعه به ضامن زمانی اتفاق می‌افتد که طلبکار اصلی دینش را نپردازد.

این وکیل دادگستری گفت: حال در فرضی که طلبکار بدهی خود را پرداخت نکرده و ضامن مجبور به تسویه بدهی شده باشد، حقوقی برای ضامن مطرح می‌شود و  ضامن می‌تواند پس از پرداخت بدهی به طرفیت (علیه) طلبکار اصلی که از او ضمانت کرده است، دادخواستی تنظیم کرده و مبلغ پرداخت‌شده را از او پس بگیرد. این دعوا باید با عنوان مطالبه طلب اقامه شود. مبالغ زیر ۵۰ میلیون تومان در صلاحیت شورای حل اختلاف و دعاوی مربوط به وجوه بالاتر از ۵۰ میلیون تومان، در صلاحیت دادگاه حقوقی است.

زارعی تصریح کرد: با توجه به اینکه هر کدام از ضامن‌ها به موجب عقد ضمان و ماهیت آن به تنهایی مسئولیت پرداخت کل بدهی را بر عهده گرفتند، حقی نسبت به شکایت از یکدیگر ندارند. یعنی ضامن اول که مجبور به پراخت بدهی شده است، نمی‌تواند ضامن دوم را ملزم به پرداخت نیمی از بدهی و … کرده یا بگوید با وجود ضامن دیگر، من مبلغ بدهی را نمی‌پردازم.