دادورزی: «کانون وکلای دادگستری مرکز»؛ تنها کانونی ویژه برای جامعه ای خاص و افرادی نیست که ردای وکالت بر تن دارند؛ این کانون، قدیمی ترین و شاید مهم ترین نهاد مدنیِ مستقل در ایران به شمار می رود.

هفتم اسفند ماه سال ۱۳۳۱ در ماده یکِ لایحه ای قانونی مصوب شد: «کانون وکلای دادگستری موسسه ایست مستقل و دارای شخصیت حقوقی که در مقر دادگاه هر استان تشکیل می شود».

چهره های برجسته ای روزها و ماه ها تلاش کردند وزارت عدلیه وقت، استقلال نهاد وکالت را به رسمیت بشناسد؛ یکی از نامدارترین و تأثیرگذارترین افراد، سید هاشم وکیل بود.

سال ۱۲۵۶ شمسی در سامرای عراق به دنیا آمد. در کودکی قرآن، فقه، اصول، ادبیات فارسی و عربی را به خوبی فراگرفت و در ادامه به یکی از وکلای شهیر ایران زمین بدل شد.

در ۲۴ سالگی ردای وکالت بر تن کرد. بعدها بر صندلی قضاوت تکیه زد، نماینده مردم تهران در مجلس ملی پانزدهم شد و البته نام خود را به عنوان یکی از بنیان گذاران نهاد وکالت، جاودانه کرد.

او حدود ۱۵ سال ریاست کانون وکلا را عهده دار بود و البته نفوذ بسیاری در وزارت دادگستری داشت. شخصیت کاریزماتیک، مستقل و شریفِ «آسید هاشم» به قدری مورد وثوق بود که وزرای دادگستری زمان بعد از انتخاب، ابتدا نزد او می رفتند.

نزدیک به ۸۴ سال عمر پرثمر داشت. سرانجام در سال ۱۳۴۸ شمسی، سکته قلبی، چشمان «آقای وکیل» را برای همیشه بست؛ وکیلی که یادگاریِ ارزشمندی به نام «کانون وکلا» را برای احقاق حقوق مردم سرزمینش به یادگار گذاشت.

سال هاست مقابل ورودی کانون وکلای دادگستری مرکز، مجسمه او نصب شده تا وکلای گذشته، حال و آینده بدانند چه بزرگانی برای استقلال امروز نهاد وکالت جنگیدند.

منبع: دفترچه وکیل ایرانی، انتشارات بامداد نو، چاپ اول، ۱۴۰۰

• منبع خبر : پایگاه خبری دادورزی