سمانه نادعلی زاده وکیل دادگستری

دادورزی: ۱- مطابق قانون مدنی ایران، نفقه عبارت است از «همه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت از قبیل مسکن، البسه، اثاث منزل و هزینه‌های درمانی و بهداشتی و خادم در صورت عادت یا احتیاج به واسطه نقصان یا مرض.» به عبارتی نفقه هزینه زندگی به حساب می‌آید.

۲- در تعیین میزان نفقه زوجه شأن زن در نظر گرفته می شود و نه توانایی مالی مرد.

۳- ‌پرداخت نفقه تا زمانی وظیفه مرد است که زن وظایف همسری و زناشویی خود( تمکین عام و خاص) را انجام دهد و در صورت عدم انجام تمکین قانوناً مرد ملزم به پرداخت نفقه نیست.

۴- زن می تواند در دوره ای که هنوز هیچ تمکین خاصی از شوهر خود نکرده است و به اصطلاح دوشیزه است انجام تمکین را منوط به پرداخت مهریه خود کند به اعمال این حق در قانون حق حبس گفته می شود.زنی که با مجوز اعمال حق حبس از شوهر خود تمکین نمی کند استحقاق مطالبه نفقه را دارد چون عدم تمکین او قانونی و با مجوز است.

۵- در صورتی که زن مدعی باشد که بودن با مرد و زندگی با شوهر در یک مکان برای او ضرر و خسارت جانی و مالی و آبرویی به همراه خواهد داشت می تواند از دادگاه تقاضای تعیین مسکن جداگانه نماید و در جایی جدای از محل زندگی مشترک ساکن شود و در عین حال چون عمل او با مجوز دادگاه است می تواند از شوهر خود نفقه مطالبه نماید.

۶-در صورتی که شوهر ثابت کند عدم تمکین زن بدون مجوز است علاوه بر اینکه به زن نفقه تعلق نمی گیرد شوهر حق درخواست اجازه ازدواج مجدد را دارد.

۷- در صورتی که شوهر بدون مجوز بیش از ۶ ماه به همسر خود نفقه پرداخت ننماید برای زن حق طلاق یا حق وکالت در طلاق ایجاد می شود.

۸-مقررات راجع به نفقه در دسته دعاوی حقوقی و خانوادگی قرار می گیرد و به جهت ارتباط این دعوا با دعوای تمکین، نحوه استدلال قضات مختلف با هم متفاوت است که توصیه می شود قبل از هر اقدامی با یک وکیل متخصص نفقه و وکیل دعاوی خانواده مشاوره نمایید

• منبع خبر : پایگاه خبری دادورزی