زندگی مشترک زوجین در یک منزل مشترک، ظهور عرفی در پرداخت نفقه دارد؛ بنابراین اگر زوجه تا زمان فوت زوج در منزل مشترک متعلق به مشارالیه سکونت داشته و مدعی عدم پرداخت نفقه باشد باید دلیلی برخلاف این ظاهر عرفی ارایه دهد. خواسته خواهان خانم ف. م. فرزند م. در دعوایی که علیه خواندگان خانم […]

زندگی مشترک زوجین در یک منزل مشترک، ظهور عرفی در پرداخت نفقه دارد؛ بنابراین اگر زوجه تا زمان فوت زوج در منزل مشترک متعلق به مشارالیه سکونت داشته و مدعی عدم پرداخت نفقه باشد باید دلیلی برخلاف این ظاهر عرفی ارایه دهد.

خواسته خواهان خانم ف. م. فرزند م. در دعوایی که علیه خواندگان خانم ل. ب. فرزند م؛ و خانم ن. ب. فرزند م. اقای ب. ب. فرزند م. با وکالت اقای ا. ا؛ و خانم ش. ب. فرزند م. اقامه نموده عبارتست از مطالبه نفقه از تاریخ ۱۳۸۶ الی ۱۳۹۸ با جلب نظر کارشناس به همراه خسارت دادرسی و تاخیرتادیه. نظر به اینکه وجود رابطه زوجیت میان خواهان و مورث خواندگان م. ب. برابر روگرفت قباله نکاحیه پیوست دادخواست مسلم است. نظر به اینکه برابر توضیحات خواهان و وکیل خواندگان در جلسه دادرسی مورخ ۱۴۰۱/۳/۲۳ مسلم است. خواهان و شوهرش تا زمان فوت و در منزل مشترک متعلق به مشارالیه سکونت داشته اند نظر به اینکه زندگی مشترک زوجین به نحو مذکور ظهور عرفی در پرداخت نفقه دارد. (ماده ۱۳۲۱ قانون مدنی) و برخلاف این ظاهر عرفی دلیلی به دادگاه ارایه نشده است. ادعای وکیل خواندگان در پرداخت شدن نفقه با ظاهر موافقت دارد؛ بنابراین خواهان محکوم به بی حقی است. رای دادگاه حضوری بوده و ظرف بیست روز پس از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظراستان است

 

  • منبع خبر : خبرگزاری میزان