دادورزی: یکی از برجسته ترین چهره های تاریخ سیاسی، اجتماعی و حقوقی معاصر ایران بود؛ حسن نزیه. سال ۱۳۰۰ در تبریز متولد شد. مشاهده سقوط رضاشاه و همچنین جنگ جهانی دوم در دوران جوانی، او را به سمت فعالیت های سیاسی سوق داد.

بعد از انقلاب به ریاست هیأت مدیره شرکت ملی نفت ایران در دولت موقت انتخاب شد، اما آنچه نامش را ماندگار کرد، تأثیرگذاری در شکل گیری نهضت های تاریخ ساز سیاسی و اجتماعی و همچنین ریاست نهادی مدنی در ایران بود.

از دانشگاه تهران لیسانس قضایی گرفت و ردای وکالت بر تن کرد. آشنایی و حشر و نشر با دکتر حسین فاطمی و در ادامه دکتر محمد مصدق، حسن نزیه را به عضوی تأثیرگذار در نهضت ملی نفت تبدیل کرد. وقتی دکتر مصدق در دادگاه نظامی محاکمه شد، لایحه دفاعیه ای برای او نوشت. این لایحه توسط حسن صدر به دکتر مصدق رسید و به قسمت هایی از آن نیز استناد شد.

او در شکل گیری نهضت مقاومت ملی هم نقش داشت. در ادامه با چهره های شاخصی چون یدالله سحابی همراه شد و نهضت ملی آزادی ایران را تأسیس کرد. ارائه طرح «تأمین اجتماعی» نیز از جمله اقدامات تأثرگذار نزیه بود. در دوران نخست وزیری حاجعلی رزم آرا، بورسیه گرفت و راهی سوئیس شد. نزیه در دولت مصدق، نماینده ایران در کنفرانس جهانی بیمه های اجتماعی بود.

نزیه یکی از روسای شاخص کانون وکلا محسوب می شود که چهار دوره این سمت را برعهده داشت. در دوره پانزدهم کانون وکلا به ریاست احمد متین دفتری، نائب رئیس کانون وکلا بود. در اولین جلسه هیئت مدیره جدید، نزیه با هشت رای از ۱۲ رای، رئیس کانون وکلا لقب گرفت.

اولین کنگره سراسری کانون وکلای دادگستری بعد از انقلاب در کاخ دادگستری تهران برگزار شد. نزیه در مقام رئیس کانون وکلای دادگستری، سخنرانی تند و تیزی انجام داد که واکنش های بسیاری به دنبال داشت.

چندی بعد به فرانسه رفت و تا پایان عمر در پاریس زندگی کرد. سال ۱۳۹۱ به دلیل کهولت سن درگذشت، اما نام او در جمع بزرگان کانون وکلای دادگستری ایران جاودانه است.

منبع: دفترچه وکیل ایرانی، انتشارات بامداد نو، چاپ اول ۱۴۰۰

• منبع خبر : پایگاه خبری دادورزی