دکتر فریماه فضلی مشاور حقوقی

دادورزی: اخیراً در بسیاری از ازدواج‌ ها، تاکید بر این است که اگر داماد در آینده خانه‌ای خریداری نمود، سه دانگ آن را به نام همسرش کند. اما باید به این نکته حقوقی توجه داشت که مالی که هنوز وجود ندارد و فرض و احتمال بر این است که در زمان آینده خریداری خواهد شد، نمی‌ تواند به‌ عنوان مهریه در نظر گرفته شود. برخی مواقع، ممکن است، خانواده ی عروس، اصرار داشته باشند که این موضوع تحقق یابد و آن را به شکل شرط ضمن عقد بخواهند.این در حالی است که شرط مبهم، باطل است. یعنی اگر شرط شود داماد سه دانگ از آپارتمانی را که در آینده ای نامعلوم خواهد خرید آن را به نام همسرش کند،‌ این شرط به دلیل ابهام داشتن، باطل است. مگر اینکه زمان مشخصی را تعیین کنند؛‌ برای مثال بگویند طی شش‌ماه آینده این خانه را خریداری می کنم. نکته قابل توجه حقوقی دیگر این است که باید ملکی که در مدت زمان مشخص قرار است خریداری شود(برای مثال شش ماه آینده) معلوم باشد.به این ترتیب می‌توان چنین تعهدی را به عنوان شرط ضمن عقد بر عهده زوج گذاشت. البته با ذکر مشخصات کامل ملک و هم‌ چنین مهلت زمان انجام شرط. همچنین درج عبارت «به صورت مجانی» در مورد این شرط، لازم است.

با این تفاصیل قرار دادن چنین شرطی ممکن است دردسرهایی را برای زندگی خانوادگی فرد به دنبال داشته باشد، زیرا ممکن است در زمان موعود،‌ مرد حاضر به اجرای شرط نشود و زن هم بر احقاق حق خود اصرار کند. بنابراین زن مجبور است دادخواستی مبنی بر الزام همسرش به اجرای شرط به دادگاه تقدیم نماید. که چنین اقدامی صلح و امنیت خانواده را برهم خواهد زد.

• منبع خبر : پایگاه خبری دادورزی