خبرآنلاین – امید سلیمی‌بنی: واقعیت این است که هرگز نمی‌توان مهریه‌ای را که در عقد نکاح بر عهده زوج قرار گرفته است، از گرده او برداشت. این را باید در نظر داشت در‌صورتی‌که عقد نکاح دارای شرایط درست جاری‌شدن باشد و عقد صحیح واقع شده و مهریه در آن تعیین شده باشد، عقد درست و سالم است و یکی از تبعات عقد درست و سالم نکاح، آن است که طرفین ملزم به اثرات و تبعات آن هستند. از جمله این اثرات در عقد نکاح دائم در صورت تعیین مهریه، التزام زوج به ادای مهر به زوجه است و مطابق ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی «به مجرد عقد، زن مالک مهر می‌شود و می‌تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید». البته باید در نظر داشت در‌صورتی‌که مهر عین معین باشد، بلافاصله مالکیت مهر به زن منتقل می‌شود و در مواردی که مهر کلی فی ذمه یا حقی بر ذمه مرد است، مانند آنکه سکه یا پول تعیین شده باشد، زن به محض وقوع عقد، طلبکار آن می‌شود و می‌تواند هر زمان که بخواهد برای مطالبه آن به شوهر رجوع کند. فقط یک نکته کوچک می‌ماند که با توجه به ماده ۱۰۹۲ قانون مدنی، مالکیت زن نسبت به نصف مشاع مهر، پیش از وقوع رابطه زناشویی، متزلزل است و با تحقق رابطه مستقر می‌شود. باوجوداین برخی از راهنمایی‌های اشتباه به مردانی که به دنبال ندادن مهر همسر خود هستند، می‌گوید تو باید اثبات کنی که همسرت مرتکب خیانت شده است تا بتوانی مهر، نفقه و سایر حقوق مالی او را نپردازی. در ابتدا باید در نظر داشت که این سخن از بنیان اشتباه است.